دولت ساده ترین راه را برگزیده: حذف یارانه ها به گزارش نت واش، ظرف یک سال گذشته، بارها و بارها دولت با ادبیات های مختلف، از اصلاح ساختار یارانه ها، از بازبینی در دهک ها تا حذف یارانه «پردرآمدها»، از انتقال منابع به کالا برگ تا هدفمندسازی حمایت ها و حتی وعده «عدالت اجتماعی» سخن گفته است. فرامتن چنین تلاش هایی اینست که دولت به جای کنترل هزینه های غیرضروری، مبارزه با رانت، مهار فساد و عادلانه کردن نظام مالیاتی بنا دارد دست در جیب مردم کند. به گزارش نت واش به نقل از خبر آنلاین روزنامه جوان نوشت: در عمل آن چه تا امروز دیده ایم خبری از اصلاح ساختار نیست بلکه حرکت به سوی حذف تدریجی یارانه ها و فشار مضاعف بر طبقات متوسط و پایین جامعه است. می دانیم هزینه زندگی سر به فلک کشیده و تورم با قید «مزمن» در اقتصاد کشورمان جا خوش کرده است. در چنین شرایطی پرداخت یارانه ای که باید بعنوان ابزاری برای پشتیبانی از معیشت مردم تلقی شود، حالا خودش تبدیل به ابزاری برای «تحمیل فشار» شده است. یکی از موضوعات خطرناک این است که اولویت دولت از «حمایت» به «صرفه جویی از جیب مردم» تغییر کند، در چنین شرایطی یارانه، لطفی احتمالی! تلقی می شود که می توان آنرا به سادگی قطع یا به تأخیر انداخت. اگر دولت چهاردهم همچون رئیس این دولت معتقد به «عدالت اجتماعی» است، بر طبق قانون بودجه۱۴۰۴، دولت مکلف است منابع یارانه ها را از محل فروش داخلی و صادرات فرآورده های نفتی، گاز طبیعی و دیگر منابع مرتبط تأمین کند، اما منابع قانونی یا به درستی وصول نمی شود یا به حساب سازمان هدفمندی واریز نمی گردد، پس نخستین گام اصلاح واریزی منابع یارانه هاست نه قطع کردن آن! قبل تر اعلام گردید وزارت نفت حدود ۷۰۰میلیون دلار از بدهی اش به سازمان هدفمندسازی یارانه ها را پرداخت نکرده است، رقم کمی نیست. اگر به موقع واریز می شد، شاید صحبت از حذف میلیونها نفر از لیست یارانه بگیران نمی شد، اما گویا حذف، ساده ترین راه برای پوشاندن ناتوانی های مدیریتی است. اصرار می شود برمبنای اطلاعات نادقیق، دهک بندی های جدید صورت گیرد. مثلا اشخاصی که خانه ای کوچک به نام شان ثبت شده است یا خودرویی قدیمی دارند، به سادگی در دهک های بالا جا می گیرند، در حالیکه شاید حتی درآمد روزانه شان تکافوی هزینه های زندگی را ندهد. اگر قرار نیست یارانه ها افزایش یابد و اگر پرداخت ها نامرتب است و حذف ها ادامه دارد، پس چه حمایت مؤثری از مردم در مقابل فشار تورم و گرانی انجام می شود؟ چرا همیشه ساده ترین چاره، فشار بیشتر بر مردم است؟ دولت بجای اصلاح روش های شناسایی و پالایش اطلاعات، همچنان بر حذف یارانه ها اصرار دارد. مطابق قانون، هدف از حذف یارانه پُردرآمدها، پشتیبانی از اقشار نیازمند است، اما در عمل، حمایت چندانی هم از دهک های پایین صورت نمی گیرد. کوپن های وعده داده شده با تأخیر و محدودیت عرضه می شوند، پرداخت های حمایتی به مددجویان نهادهای حمایتی اغلب ناقص یا ناکافی است و یارانه نقدی هم که قرار بود ترمیم شود، در عددهای ثابت ۳۰۰ و ۴۰۰هزار تومان باقیمانده است. مسئولان اول این نکته را دریابند که یارانه، نه لطف دولت می باشد و نه امتیازی خاص، بلکه سهم مردم از ثروت ملی است و در کشوری با مختصات ایران ما که منابع عظیم نفتی، گازی و معدنی دارد، مردم حق دارند سهمی منصفانه داشته باشند. این که ثروت ملی در اختیار شرکت های خصولتی و نهادهای کم بازده باشد، اما مردم برای ۳۰۰هزار تومان، هر شش ماه نگران دهک بندی جدید باشند، نشانه سیاست گذاری عادلانه نیست بلکه نشانه دور شدن از مفهوم واقعی عدالت است. شفاف سازی دخل وخرج نهادها، دریافت مالیات از ثروتمندان واقعی، کاهش هزینه های زائد دولتی و مبارزه واقعی با فساد راه هایی هستند که به مراتب مؤثرتر و عادلانه تر از حذف یارانه مردمی است که بسیاری شان زیر فشار معیشتی قرار دارند و اگر مقرر است تغییری ایجاد شود، این تغییر نباید از سفره کوچک مردم آغاز شود. نکته مهم دیگر این است که بسیاری از مردم نمی دانند دهک بندی بر چه اساسی انجام می شود؟ و بر چه مبنایی در دهک ۹ یا ۱۰ قرار گرفته اند. دارایی هایی مانند خودرو های چند ساله، خانه های به ارث رسیده یا حتی شغل های ناپایدار و گردش مالی اعضای خانوار که هیچ نفعی برای سرپرست خانوار ندارد، مبنای دهک بندی قرار می گیرد، در حالیکه درآمد واقعی و وضعیت معیشتی نادیده گرفته می شود. شاید گفته شود که دولت منابع لازم را ندارد و باید ناترازی بودجه را جبران کند، اما مگر این ناترازی، تازگی دارد؟ مساله این نیست که منابع نیست، مساله این است که هزینه ناترازی ها نباید از جیب مردم پرداخت گردد. اگر سیاست حذف بدون بررسی دقیق وضعیت یارانه بگیران ادامه پیدا کند، ضمن کاهش رفاه عمومی، احساس نابرابری، تبعیض و نارضایتی هم افزایش پیدا خواهد نمود. حذف یارانه مردم، کم هزینه ترین راه برای دولت و پرهزینه ترین راه برای جامعه است، چاره، بازگشت به مسیر عدالت واقعی یعنی گرفتن مالیات از ثروتمندان، شفاف سازی بودجه نهادها، مبارزه با فسادهای کلان و بازسازی ساختارهاست. در حالیکه دولت با شتاب در راه حذف یارانه ها و محدود کردن حمایت های معیشتی حرکت می کند، بنظر می رسد مجلس شورای اسلامی، اراده ای جدی برای نظارت و کنترل این روند ندارد. سکوت یا واکنش های کلی و بی اثر برخی نمایندگان در مقابل حذف میلیونها نفر از لیست یارانه بگیران، تأخیرهای چندباره در پرداخت ها و بی توجهی دولت به قانون، نگران کننده و پرسش برانگیز است. دولت موظف است در تخصیص یارانه ها، اولاً عدالت را رعایت کند و ثانیاً منابع مشخص شده برای این هدف را دقیقا به همین دلیل به کار گیرد. 17302 منبع: netwash.ir 1404/06/29 09:45:55 5.0 / 5 14 تگهای خبر: ابزار , بودجه , ترمیم , خودرو این پست نت واش را می پسندید؟ (1) (0) تازه ترین مطالب مرتبط سوله سازی تهران تاکید بر همکاری دستگاه ها برای افزایش تاب آوری اقتصادی پایتخت چرا رییس سارمان بورس نتوانست به وعده هایش عمل کند؟ امداد خودرو اسلامشهر کارت درسته نظرات بینندگان در مورد این مطلب نت واش نظرتان درباره ی این مطلب نت واش نام: ایمیل: نظر: سوال: = ۲ بعلاوه ۴