ستاره شناسان بزرگترین انفجار از زمان مه بانگ را کشف کردند

نت واش: دانشمندان بطور تصادفی بزرگترین انفجار از زمان «مه بانگ»(Big Bang) را توسط «تلسکوپ فضایی گایا»(Gaia) ثبت کردند.

به گزارش نت واش به نقل از ایسنا، تلسکوپ نقشه برداری «گایا» از اعماق کهکشان های دوردست، افزایش های ناگهانی و شدید در درخشندگی را ثبت کرده است. این درخشندگی شعله های نور درخشانی بودند که مدت زمان بیشتری از آن چه قبلاً شناخته شده بود، باقیمانده بودند. این انفجارها به اندازه انرژی ۱۰۰ خورشید در طول عمر ترکیبی خود، انرژی منتشر می کنند.
به نقل از ساینس آلرت، تحلیل این نور منجر به فاش شدن ستاره هایی شد که توسط سیاه چاله ها تکه تکه می شوند، ولی آنها بر روی مقیاسی هستند که ستاره شناسان قبلاً مشاهده نکرده بودند. هر ستاره ای که مشاهده شد، ستاره ای بزرگ است که حداقل سه برابر خورشید جرم دارد و هر ابرسیاه چاله یک غول پرجرم در مرکز کهکشان ستاره مادر بود.
چنین رویدادهایی موسوم به «رویدادهای اختلال جزر و مدی یا کِشَندی»(TDE) هستند. اخترفیزیکدانان این موارد جدید را «نوسان های هسته ای شدید»(ENTs) می نامند. «جیسون هینکل»(Jason Hinkle) اخترفیزیکدان «مؤسسه اخترشناسی دانشگاه هاوایی»(IfA) می گوید: ما برای بالاتر از یک دهه ستاره هایی را که با «رویدادهای اختلال جزر و مدی» تکه تکه می شوند، مشاهده کرده ایم، اما این ENTها پدیده های متفاوتی هستند که به درخشندگی نزدیک به ۱۰ برابر بیش از آن چه به طور معمول می بینیم، می رسند.
وی ادامه داد: ENTها نه فقط از نظر درخشندگی بسیار بالاتر از «رویدادهای اختلال جزر و مدی» عادی هستند، بلکه برای سال ها روشن می مانند و انرژی تولیدی آنها حتی فراتر از روشن ترین انفجارهای ابرنواختری شناخته شده است.
«رویداد اختلال جزر و مد» برای توصیف عملکرد نیروهای جاذبه به یک جرم که به سیاه چاله ای نزدیک می شود، استفاده می شود. قدرت میدان جاذبه خارجی در یک نقطه خاص از جاذبه ای که یک جرم را با هم نگه می دارد، فراتر می رود و آن جرم در یک فریاد مهیب روشنایی از هم می پاشد. تلسکوپ هایی با بهره گیری از یک میدان دید وسیع برای رصد آسمان وجود دارند که بدنبال این فریادها هستند. اخترشناسان موفق شده اند برخی از TDEها را ببینند.
«گایا» یک تلسکوپ فضایی بود که ماموریت آن نقشه برداری سه بعدی از کهکشان راه شیری بود. این تلسکوپ زمان زیادی را صرف خیره شدن به آسمان برای ثبت اندازه گیری های دقیق اختلاف دید ستاره ها در کهکشان راه شیری کرد. با این وجود، گاهی اوقات این تلسکوپ توانست فراتر از پارامترهای مأموریتی خود عمل کند.
طی بررسی «هینکل» و همکارانش از داده های «گایا»، آنها دو رویداد عجیب را یافتند. یکی «گایا۱۶aaw» که یک شراره ثبت شده در سال ۲۰۱۶ بود و دیگری «گایا۱۸cdj» در سال ۲۰۱۸ بود. این رویدادها شبیه به رویداد موسوم به «باربی ترسناک»(Scary Barbie) بودند.
«هینکل» و تیمش بدنبال تعیین علت آنها رفتند و توضیح دادند: یک ابرنواختر به طور معمول به اندازه نوری که خورشید در طول عمر ۱۰ میلیارد ساله اش آزاد می کند، نور منتشر می کند، اما خروجی یک «ENT» با خروجی مجموع ۱۰۰ خورشید در طول عمر آنها قابل مقایسه است.

نتایج محققان نشان داد که خاصیت های رویدادهای «ENT» با «TDEها» سازگار است. «ENTها» به طرز فوق العاده ای نادر هستند و این تیم محاسبه کرد که حدود ۱۰ میلیون برابر کمتر از ابرنواخترها رخ می دهند. ابرسیاه چاله های پرجرم، میلیونها تا میلیاردها برابر جرم خورشید هستند و دانشمندان تصویر روشنی از چگونگی رشد آنها ندارند.
«بنجامین شاپی»(Benjamin Shappee) اخترفیزیکدان از «IfA» می گوید: «ENTها» ابزار جدید و با ارزشی برای مطالعه ابرسیاه چاله ها در کهکشان های دوردست را فراهم می کنند، برای اینکه آنها بسیار درخشان هستند و ما می توانیم آنها را در فواصل کیهانی گسترده ای مشاهده نماییم. در اخترشناسی، نگاه به دوردست به مدلول نگاه به گذشته در زمان است.
وی اشاره کرد: با مشاهده این شراره های طولانی مدت، بینش هایی درباره ی رشد سیاه چاله ها در دورانی معروف به «ظهر کیهانی»(cosmic noon) کسب می نماییم. در آن زمان جهان نیمی از سن فعلی اش بود و کهکشان ها محلهای رویدادی بودند.
این مطالعه در مجله Science Advances انتشار یافته است.

1404/03/19

09:42:21

5.0 / 5

تگهای خبر: ابزار , تولید

این پست نت واش را می پسندید؟

(1)

(0)

تازه ترین مطالب مرتبط

نظرات بینندگان در مورد این مطلب نت واش

نظرتان درباره ی این مطلب نت واش

نام:

ایمیل:

نظر:

سوال:

= ۱ بعلاوه ۵