رئیس انجمن جنگلبانی ایران:

دپوی زباله در میراث جهانی، نجات هیركانی با روند كنونی ممكن نیست

به گزارش نت واش كیادلیری اظهار داشت: این كه بخواهیم همین روند كنونی را ادامه دهیم و فكر نماییم با ثبت جهانی كسی خواهد آمد و جنگل های هیركانی را از مرگ حتمی نجات خواهد داد به هیچ عنوان درست نیست.

هادی كیادلیری، رئیس انجمن جنگل بانی ایران، در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار داشت: جنگل های هیركانی در سال های اخیر به شكل ها و انحای مختلف مورد بهره برداری قرار گرفته و گاه بهره برداری ها آن قدر زیاد شد كه شكلی از استثمار یا بهره كشی از این منابع صورت گرفت و اغلب هم متاسفانه به شكل بهره برداری ماده اولیه یعنی چوب، و نگاه تك بعدی اقتصادی به منابع باارزشی كه چندین برابر توان بازیابی جنگل هم انجام شد.
كیادلیری اضافه كرد: از جانب دیگر تغییر كاربری در سطح وسیع مشاهده می شود كه اگر سفری به شمال داشته باشید به آسانی می بینید كه چقدر ویلاسازی ها و آپارتمان سازی ها انجام شده و ساختمان ها عوارض مختلف خودش را هم دارد مثل احتیاج به آوردن برق و آب و جاده و امكانات این چنینی ضمن تهدید تمام فرهنگ های روستایی و محلی كه خود آنها هم سرمایه جنگل های هیركانی محسوب می شدند و در سازگاری كامل با طبیعت بودند و شاید می توانستند بزرگ ترین عامل جذب توریست در آینده باشند و می توانست یكی از روش های درمانی برای نجات جنگل های هیركانی هم باشد.
وی افزود: واگذاری اراضی به شكل ها و اسم ها و بهانه ها و توجیه های مختلف همچون اشتغال زایی و درآمدزایی و حتی به اسم كاهش فشار از روی دوش جنگل ها انجام شده است بدون هیچ گونه ارزیابی فنی و ارزیابی های بعدی كه باید صورت گیرد و این مسایل را تعیین تكلیف كند.
رئیس انجمن جنگل بانی ایران تاكید كرد: متأسفانه یك نوع نگاه بسیار سطح پایین و شرم آور به جنگل ها حاكم بود از این بابت كه ما حتی آنها را محل زباله كرده بودیم. یعنی جنگلی كه الان ثبت جهانی شده و یك اثر طبیعی و میراث جهانی به حساب می آید دپوی زباله ما هم هست.
كیادلیری اظهار داشت: عدم توسعه یافتگی سبب شده كه دستبردهای بزرگی به طبیعت زده شود و از سوی دیگر توسعه یافتگی بی قاعده كه اصلاً برای آن نباید واژه توسعه را به كار ببریم در نابودی این جنگل ها نقش داشته است.
وی در توضیح مصداق های توسعه بی قاعده اظهار داشت: راه اندازی بزرگراه ها، سدهایی كه زدیم، تكه تكه كردن چنگل ها به شكل های مختلف، كارهای عمرانی بی برنامه و بی ضابطه و یك شلختگی بسیار بسیار زیاد در این حوزه ها و علل مختلف دیگر همه نمونه هایی از توسعه یافتگی بی قاعده هستند.
رئیس انجمن جنگل بانی ایران افزود: نمونه بارز توسعه بی قاعده راه اندازی همین كارخانه هایی است كه الان برای تنفس جنگل باید شبانه روزمان را بگذاریم تا به این ها پاسخگو باشیم. كارخانه هایی كه احداثشان از پایه و اساس غلط بوده و به خاطر قدرتی كه حالا گرفته اند بحث های علمی ما را تحت الشعاع قرار می دهند.
كیادلیری خاطرنشان كرد: وقتی همه این موارد را كنار هم بگذاریم شاهد یك اضمحلال و فروپاشی در طبیعت جنگل های هیركانی هستیم كه نمودش همین مرگ و میر دسته جمعی درختان در سطوح بسیار بسیار وسیع در جنگل های شمال است.
وی در پاسخ به اینكه ثبت جهانی چه اندازه می تواند نجات بخش جنگل های هیركانی از این وضعیت باشد اظهار داشت: ثبت جهانی این میراث طبیعی به تنهایی نمی تواند نجات دهنده باشد و تنها می تواند كمك كننده باشد اما در عین حال مسئولیت ما را هزاربار بیشتر می كند چونكه ما تا الان درباره اینكه این جنگل ها هیركانی هستند به صورت منطقه ای فكر می كردیم. مثلاً قوانینی كه در این راستا وضع می شد بیشتر برای حل مشكلات منطقه ای وضع می شد و ما اصلاً ملی هم نگاه نمی كردیم. یعنی مثلاً حتی وقتی تنفس جنگل را پیگیری می كردیم كه یك نگاه ملی پشت آن بود، كسانی كه قانون را وضع می كردند یعنی نمایندگان ما، دنبال این بودند كه مشكلات مردم منطقه خود برای بهره برداری را كنار بزنند و این یعنی یك نگاه كاملاً منطقه ای در مقابل نگاه ملی.
رئیس انجمن جنگل بانی ایران تاكید كرد: با تبیین این جنگل ها بعنوان یك اثر طبیعی جهانی كه دومین اثر طبیعی جهانی ما پس از كویر لوت است، منجر به یك نگاه بین المللی به این جنگل ها شده كه در سطح منطقه آنرا به جایگاه ویژه ای برده و دنیا را متوجه آن می كند و مسئولت ما هزار بار بیشتر شده است.
كیادلیری خاطرنشان كرد: اینكه ما این جنگل ها را ثبت جهانی كردیم و حالا بخواهیم همین روند كنونی را ادامه دهیم و فكر نماییم كسی خواهد آمد وجنگل ها را نجات خواهد داد به هیچ عنوان درست نیست و چنین اتفاقی نمی افتد. فقط می توانیم از این فرصتی كه پیش آمده بهره بگیریم تا كمك های علمی بگیریم و كمك های مادی دریافت نماییم و دنیا را به این سمت معطوف نماییم كه در مسائل و مشكلات ما در این جنگل ها به یاری ما بیایند و در تحقیقات و حل مشكلات اكوسیستم ها به ما كمك كنند.
وی در انتها اظهار داشت: زمانی می توانیم این اكوسیستم ها را از مرگ حتمی كه پیشبینی می كردیم نجات بدهیم كه بتوانیم مطالعه و تحقیق داشته باشیم و مشكلات را بشناسیم و درك نماییم. این ها كمك می نماید ما از گونه های موجود در این اكوسیستم حمایت نماییم ولی اگر فكر نماییم ثبت جهانی به خودی خود جنگل های ما را نجات می دهد، به هیچ عنوان چنین چیزی نیست.

1398/04/18

14:44:14

5.0 / 5

4413

تگهای خبر: آب , برق

این پست نت واش را می پسندید؟

(1)

(0)

تازه ترین مطالب مرتبط

نظرات بینندگان در مورد این مطلب نت واش

نظر شما در مورد این مطلب

نام:

ایمیل:

نظر:

سوال:

= ۹ بعلاوه ۵