به گزارش نت واش به نقل از ایسنا، در چند سال قبل بخصوص در اوایل دهه ۹۰ كه رشد اقتصادی ایران منفی شد، بخشی از این تغییر در نتیجه كاهش فعالیت های بنگاه های اقتصادی و با عنایت به كاهش منابع مالی و همینطور موانع ناشی از تشدید تحریم ها برای تحریم مواد اولیه و سایر الزامات صورت گرفت تا اینكه طی سه سال قبل با تزریق بیشتر منابع و همینطور لغو تحریم ها كه خود با گشایش هایی در روابط بین الملل همراه شد، بخصوص در تولید و صادرات نفت رشد اقتصادی روندی مثبت و متفاوت از قبل به خود گرفت. در عین حال در جهت حمایت از تولید و افزایش رشد اقتصادی با استفاده از بنگاه ها، طرح های مختلفی برای حمایت اجرایی شد، از جمله تزریق بیشتر منابع و تسهیلات بانكی به بخش های مختلف اقتصادی از جمله صنعت، ساختمان، بازرگانی و سایر بخش ها. با این حال آمارها گرچه به مرور نشان از تغییر در روند تولید و رشد اقتصادی در این بخش ها داشت، ولی همچنان انتظارات از میزان منابع تزریقی در برابر شد اقتصادی حاصله برآورده نشده است.
در این میان برخی معتقدند كه عدم ارتقای بهره وری و همینطور ضعف تكنولوژی است كه باعث می گردد با وجود منابع بالایی كه برای نقدینگی تضمین می شوند، نتیجه مورد انتظار ایجاب نشود. موضوعی كه البته ناهید طباطبایی -رئیس سازمان بهره وری- آن را مورد تحلیل قر ار داده است. بنابر توضیحات وی درست است كه ایران طی دوره زمانی حدود ۳۰ سال قبل از نسبت سرمایه گذاری به تولید ناخالص داخلی بالایی برخوردار بوده اما در سال های اخیر و در زمان تحریم ها شرایط به گونه ای پیش رفته كه حتی نسبت سرمایه گذاری منفی بوده و رشد آن به مرور منفی تر شده است حتی بیشتر از رشد منفی اقتصادی.
وی با اشاره به اینكه سرمایه گذاری در ماشین آلات و ساختمان مجموعه اصلی سرمایه گذاری را در برمی گیرد اظهار داشت: ازاین رو اگر نتوان در این بخش ها به درستی سرمایه گذاری كرد و بخصوص اینكه در سال های ۱۳۹۱ و ۱۳۹۲ به شدت افت داشته است در سال های بعد هم آثار خویش را بر جای گذاشته و در رشد اقتصادی اثرگذار خواهد بود.
رئیس سازمان ملی بهره وری توضیح داد: تحریم ها به گونه ای بر سرمایه گذاری ایران لطمه وارد كرده كه به سهولت قابل جبران نیست. رشدی كه هم اكنون اتفاق می افتد به واسطه سرمایه گذاری های قبلی و آنچه كه در زمان تحریم بلااستفاده بوده، انجام شده است. سرمایه گذاری هایی كه وجود داشتند اما قدرت استفاده از آن چندان وجود نداشته و با لغو تحریم ها استفاده از همان سرمایه های بلااستفاده باعث رشد بالای فعلی شده است. طباطبایی ادامه داد: پس اینكه عنوان شود تزریق منابع به بخش های اقتصادی در كوتاه مدت نتوانسته باعث رشد اقتصادی شود، تحلیل درستی نیست هر چند كه در بلندمدت می تواند مورد تایید باشد.
وی اظهار داشت: طی سال های گذشته سرمایه گذاری ها به طور كامل هم صحیح انجا منشده است و در مواردی دیده می گردد با وجود اینكه ماشین آلات وارد شده اما از تكنولوژی بالایی برخوردار نبوده و نتوانسته باعث تولید ارزش افزوده شود و یا در كنار آن مذاكراتی انجام شده اما كارایی نداشته و به افزایش بهره وری و بالا رفتن نسبت سرمایه گذاری به تولید ناخالص داخلی نینجامیده است.
طباطبایی با اشاره به اینكه در سه سال قبل بهره وری توانسته ۶۰ درصد رشد اقتصادی را بر عهده بگیرد، اظهار داشت: اما مسئله مهم نگهداری این سهم است كه خیلی سخت خواهد بود. مهم آن است كه بتوان سهم ۳۵ درصدی سهم بهره وری از رشد اقتصادی در برنامه ششم توسعه را محقق كرد.